Ansjovis Over het schilderij Ansjovis van Pat Noser

We zien hier een onverbloemd beeld van de vrouwlijke geslacht en
feminiene denkbeelden daarover. Het doek wordt geheel gevuld met
de onderbuik van een gezichtloze naakte vrouw. De onbeschaamde
ruwheid van haar geslacht krijgt een heel centrale plek. De presentatie
van haar seksualiteit is alles behalve broos. Haar schaamstreek
wordt verborgen door twee handen vol met prachtig geschilderde
dode visjes met hun kop er nog aan. De tintelend zilveren en stinkende
visjes liggen midden in haar derde oksel. Er is hier in een persoonlijk en
ook universeel statement over vrouwelijke sexualiteit niets aan dubbelzinnigheid
te ontdekken, behalve een bedorven walm van de dood.
Haar grimmige zwoelheid is confronterend – de schoonheid van het
schilderij brengt hier het tegelijkertijd intellectueel en visueel plezier beleven
wel heel dicht bij elkaar. Dit is kunst in een hedendaagse scherpzinnige
context – de kunstenares scheurt het raadsel van vrouwelijkheid
weg. In een daad van zelf-kritische emancipatie.

Erschienen in

denieuwe

Kunstmagazine van Maatschappij Arti et Amicitiae nr 36 | 2017 jaargang 20